ေပၚေႏြလလွ်င္(ပိုဒ္စံုရတု)

19/09/2008

ေပၚေႏြလလွ်င္၊ေတာင္ကၿခိမ့္ျမဴး
မင္းလြင္ဦးႏွင့္၊ပ်ံ ႔ျဖဴးခ်ဳပ္ဆိုင္း
မုန္တိုင္းဆင္လို၊တိမ္ညိဳမႈိင္းထပ္
ေရာက္ခဲလတ္ဟု၊ခ်စ္ထြတ္တင္သည္
ျပာစင္မြန္လတ္၊ျဖဴဝင္းမြတ္လွ်င္
ၾကာညြတ္ဖေယာင္း၊ေနရွိန္ေျပာင္းသို႔
ဆင့္ေလာင္းေလာင္းဝွန္၊ရွိလိမ့္ဟန္ကို
တိမ္စြန္ေလ်င္၊ဖူးေရာက္ခ်င္သည္
ငွက္သြင္ပ်ံၾကြမတတ္ေသာဝ္။
ေျမွာ္ေခ်ကလွ်င္၊ကာလအေလ်က္
ပိေတာက္လွ်ံကဲ၊ေရႊရည္စြဲက
ပုလဲငံုသြယ္၊အလွယ္လွယ္တည့္
စပယ္ျဖဴေမႊး၊စကားေသးကို
ျမတ္ေလးစံုမက္၊ကၽြႏု္လက္ႏွင့္
ေရြးလ်က္ရြရြ၊မဆင္ရတည့္
ကာလသို႔ေအာင္၊ရည္ေဆာင္ပန္းမာလ္
မမွီလြန္ခဲ႔၊ခ်ိန္တန္သို႔သည္
ျဖန္႔မည္ေလသာ၊မေရာက္လာဟု
ၾကံကာေခြ၍၊ေနလိမ့္မည္ကို
ရွိသည္မႈရန္၊မင္းေရးဝန္ေၾကာင့္
ေလွ်က္ပန္ေစမွ်၊မေခ်ရေသာ္
ၿပိဳက္က်သြယ္ျဖည္း၊ႏွင္းထက္သည္းလွ်က္
ဝမ္းနည္းလွ်က္ပင္၊ရွိလိမ့္ထင္သည္
ညက္စင္စံမ်ာ့အထြတ္ေသာဝ္။
ေဖ်ာ္ေျဖမွလွ်င္၊ယုယသံခ်ိဳ
ေျပလိုစိမ့္သား၊က်ဳးပိုက္ဖ်ား၍
ခ်ီသြားမူးမူး၊ေႏြရက္ဦးက
မၾကဴးထင္ထင္၊ကဆုန္တြင္ကို
က်ိဳင္းစင္ျမခဲ၊စစ္ပြဲရန္ႏွည္
ျပန္လွ်င္းမည္ဟု၊ႏႈတ္ျခည္ေပၚသာ
ဆိုေလရွာေသာ္၊မာလာရနံ႔
ထံုပ်ံ ႔ပန္းသတ္၊ျခဴးနတ္ဆင္လံုး
စိန္ပြင့္အံုးဝယ္၊ပြင့္ရံုးရြရြ
လက္သင္မ၍၊သက္မွ်ငယ္ခ်စ္
ေပ်ာင္းလိမ့္ျဖစ္ကို၊စိစစ္မိမိွ
သတိခ်ဳပ္ဆည္၊ေျပမည္မွ်ေဝး
ခ်စ္ဝန္ေလးခဲ႔၊ေရးေရးဖူးခ်င္
မယ္သို႔လွ်င္သည္၊စက္ရွင္လွ်ံမွ်ရဟပ္ေသာဝ္။

(နတ္သွ်င္ေနာင္)